Postürün Hayatımıza Etkileri

Sabah aynaya baktığınızda omuzlarınız öne düşmüş, boynunuz gergin, sırtınızda sanki görünmeyen bir yük varmış gibi hissediyorsanız… belki de bedeniniz konuşuyordur. Çünkü postür sadece duruşumuz değildir; düşünme biçimimizin, duygularımızın ve yaşam biçimimizin sessiz bir yansımasıdır.

Beden, zihinle birlikte yaşar.
Zihnimiz kaygılıysa omuzlarımız yukarı kalkar. Üzüntüyle boynumuz bükülür. Kendimizi korumaya almışsak göğsümüz kapanır. “Ben buradayım” diyebildiğimiz anlarda ise omurga kendiliğinden uzar, nefes açılır, yüzümüz aydınlanır. İşte bu yüzden postür, anatomiden çok daha fazlasıdır — bir farkındalık dilidir.

Klinikte yıllardır gördüğüm en temel gerçek şu:
İnsanlar bedenlerinin nasıl durduğunu fark ettikçe hayatlarının da nasıl aktığını fark ediyorlar. Duruş değiştikçe nefes değişiyor, nefes değiştikçe düşünceler, ilişkiler, hatta kararlar bile dönüşüyor. Çünkü beyin, bedenin pozisyonunu bir “duygusal durum” olarak algılıyor. Öne eğilmiş bir omurga beyne “yorgunum, üzgünüm” mesajı gönderiyor. Göğsü açık, omuzları geride bir duruş ise “güvendeyim, güçlüyüm” diyor.

Postür, geçmişin bir iz haritası gibidir.
Çocuklukta yaşanan korkular, ergenlikte içe kapanmalar, yetişkinlikte yüklenilen sorumluluklar… hepsi omurga boyunca bir şekilde yer eder. Bu yüzden bir insanın bedenine baktığımda sadece kas-iskelet sistemini değil, onun hikayesini de görürüm.
Ama en güzel tarafı şu: postür, her zaman değiştirilebilir.
Bir bilinç, bir nefes, bir farkındalık yeterlidir.
Her gün birkaç dakikalık beden farkındalığı egzersiziyle omurgayı hizalamak, sadece duruşu değil, yaşam kalitesini de iyileştirir. Duruşumuzu düzeltmek, aslında kendimize “artık saklanmıyorum, varım” demektir.
Unutmayın, postürünüz bir cümledir.
O cümledeki kelimeleri siz seçebilirsiniz.
@dr.fadimedoymaz
fadimedoymaz@gmail.com